Szczecinek

W dniu 21 marca 1999 roku została powołana do życia parafia pw. św. Franciszka z Asyżu w Szczecinku. Biskup ordynariusz Marian Gołębiewski w dekrecie erekcyjnym nakreślił dla niej następujące zadanie: wybudowanie kościoła i plebanii. Parafia liczyła wówczas jedynie 812 mieszkańców. A jednak „tak niewielu uczyniło tak wiele”, że w dniu 7 kwietnia 2001 roku biskup dokonał konsekracji kościoła i ołtarza oraz poświęcił dzwony, tabernakulum i plebanię. Pielęgnując ducha franciszkańskiego, 1 września 2003 roku na terenie parafii, w bliskości kościoła, został otworzony „Zwierzyniec u św. Franciszka”, w którym znajdują się: kucyk, osioł, pawie, króliki, kury, kaczki, kozy, owce, gęsi, świnka, a w oczku wodnym ryby. Jest również skansen starych maszyn rolniczych – niektóre z nich wyprodukowane jeszcze przed wojną. Ponadto plac zabaw dla dzieci i miejsce na ognisko. Jednak największe wyzwanie nie tylko przed parafią, ale też przed mieszkańcami miasta i powiatu rozpoczęło się 1 lipca 2011 roku, mianowicie budowa hospicjum stacjonarnego imienia św. Franciszka z Asyżu. W roku 2017 Siostry Albertynki podjęły posługę w hospicjum stacjonarnym wybudowanym przez Stowarzyszenie Hospicjum im. św. Franciszka z Asyżu w Szczecinku przy parafii pod wezwaniem św. Franciszka z Asyżu. Hospicjum przeznaczone jest dla 15 osób terminalnie chorych.

Historia

Pomysłodawczyniami hospicjum stacjonarnego w Szczecinku były dwie lekarki: Dorota Szpernalowska i Magdalena Rysiewicz-Żyłka. Budynek został wybudowany obok kościoła pw. św. Franciszka z Asyżu przy ul. Bukowej 85. Z inicjatywy ks. Marka Kowalewskiego, proboszcza parafii zostało powołane Stowarzyszenie Pożytku Publicznego Hospicjum Domowe im. św. Franciszka z Asyżu w celu prowadzenia zbiórek publicznych. W początkowym okresie swojej działalności Stowarzyszenie prowadziło hospicjum domowe. Budowę hospicjum stacjonarnego rozpoczęto 1 lipca 2011 roku. Już w kwietniu 2016 roku uzyskano pozwolenie na użytkowanie obiektu, który został wyposażony zgodnie z wytycznymi uwzględniającymi charakter placówki.

Na usilną prośbę ks. kard. Kazimierza Nycza przełożona generalna Zgromadzenia, s. Teresa Maciuszek wyraziła zgodę na podjęcie posługi sióstr albertynek w nowo wybudowanym hospicjum. Ponieważ placówka znajduje się na terenie Prowincji Poznańskiej Zgromadzenia, do rozmów i konsultacji związanych z objęciem domu została upoważniona przełożona prowincjalna s. Klara Szarafińska. Dnia 11 sierpnia 2017 roku zostało podpisane Porozumienie pomiędzy Zgromadzeniem Sióstr Albertynek, które reprezentowała przełożona prowincjalna s. Klara Szarafińska i ekonomka prowincjalna s. Franciszka Andrzejewska, a Stowarzyszeniem, które reprezentował ks. Marek Kowalewski i skarbnik Stowarzyszenia Dorota Szpernalowska, na mocy którego trzy siostry miały podjąć posługę hospicyjną w Szczecinku.

Dnia 31 sierpnia 2017 roku pierwsze Siostry Albertynki przybyły do Szczecinka: s. Barbara Gołębiewska – przełożona domu i s. Ismaela Gombarczyk, miesiąc później dołączyła do wspólnoty s. Kinga Plata. Siostry zamieszkały w wydzielonym mieszkaniu na piętrze budynku, do którego jest wejście od strony hospicjum oraz osobne wejście z zewnątrz od strony lasu. Dom zakonny został erygowany po uzyskaniu zgody ks. bpa Edwarda Dajczaka – ordynariusza diecezji koszalińsko – kołobrzeskiej pismem przełożonej generalnej Zgromadzenia s. Teresy Maciuszek z dnia 13 października 2017 roku. W wyznaczonym do tego celu pomieszczeniu urządzono kaplicę pw. Miłosierdzia Bożego, w której dnia 30 listopada 2017 roku została odprawiona pierwsza Msza św. i pozostawiony Najświętszy Sakrament. Na terenie budynku znajduje się jeszcze jedna kaplica – hospicyjna, pw. Św. Jana Pawła II.

Obecna działalność

Obecnie życie sióstr i hospicjum jest usystematyzowane. Hospicjum jest przeznaczone dla 15 terminalnie chorych osób. Pacjentami są osoby w różnym wieku w terminalnej fazie choroby nowotworowej oraz przyjęci do leczenia odleżyn. Mieszkańcy hospicjum są objęci kompleksową opieką medyczną i duchową. Udziela się również wsparcia duchowego rodzinom odchodzących pacjentów oraz będącym w okresie żałoby.

Celem Hospicjum jest: bezinteresowna opieka medyczna i duszpasterska nad osobami w terminalnym okresie choroby nowotworowej, jak też ich rodzinami w czasie choroby i w okresie żałoby. Hospicjum pełni także działalność charytatywną. Hospicjum realizuje swoje cele poprzez: prowadzenie bezinteresownej profesjonalnej posługi lekarskiej, pielęgniarskiej, socjalnej, duchowej i organizowanie wszechstronnej pomocy rodzinom osób objętych opieką, świadczenie pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywanie szans tych rodzin i osób. Hospicjum podejmuje działania w celu gromadzenia środków finansowych na realizację celów statutowych Hospicjum oraz współpracuje z placówkami służby zdrowia, ośrodkami edukacyjnymi i religijnymi w zakresie opieki i leczenia chorych. Zarząd hospicjum czyni starania w celu podejmowania nieustannej wymiany doświadczeń hospicyjnych poprzez organizowanie konferencji, sesji, zjazdów z innymi ośrodkami hospicyjnymi we współpracy ze światowym ruchem hospicyjnym, a także poprzez prowadzenie działalności wydawniczej i prowadzenie działalności leczniczej. Pobyt w placówce jest bezpłatny na podstawie umowy z NFZ.