Dzielimy się radością:
W związku z tym
[Odpust zupełny z okazji osiemsetnej rocznicy „Bożego Narodzenia w Greccio” przeżytego przez św. Franciszka z Asyżu]
we wszystkich kościołach powierzonych naszej pieczy duszpasterskiej [rodziny franciszkańskiej]
możliwe będzie uzyskanie odpustu zupełnego
przez wszystkich wiernych, pod zwykłymi warunkami,
od 8 grudnia 2023 r. do 2 lutego 2024 r.
Żłóbek w naszych domach albertyńskich.
Poznań-Antoninek; Bydgoszcz; Mrozów
Św. Franciszkowi z Asyżu zawdzięczamy wizualizację tajemnicy betlejemskiej. Wczytajmy się w słowa świadka tamtego wydarzenia sprzed 800 laty, Tomasza z Celano:
Tomasz z Celano
Żywot naszego błogosławionego ojca Franciszka
[66]. Dlatego z największym staraniem wytrwale czcił wszelkie słowa i dzieła Pana, a zwłaszcza te, które są opowiada się o Chrystusie w świętych księgach ewangelii, starał się przedstawić poprzez jakieś podobieństwo ze względu na przeogromną miłość, która w nim płonęła[1].
67. Stąd zdarzyło się, że w którąś uroczystość Narodzenia Pańskiego w Greccio, dla przedstawienia dzieciństwa rodzącego się Zbawiciela uczynił rzecz bardzo godną radosnego wspominania. Tejże nocy, której się narodził Chrystus na ziemi, [Franciszek] kazał przygotować żłób, do żłobu nałożyć siana, umieścić przy żłobie wołu i osła[2]. Z wielu miejsc zostali zwołani bracia na celebrowanie uroczystej wigilii. Schodzą się ludzie na oglądanie nowego misterium, a wziąwszy pochodnie i świece sprawiają, że noc się rozjaśnia. Bracia śpiewają Panu należne uwielbienie, a dawne pochwały Betlejem przez nowy obrządek odnawiają się w Greccio. Boży święty stoi obok żłobu, duchem zwrócony ku niebu i oblany niewypowiedzianą radością. Kapłan odprawia uroczystą mszę nad żłobem i doznaje nowej pociechy[3].
68. Boży święty, odział się w lewickie ozdoby, ponieważ był lewitą[4], i dźwięcznym głosem śpiewa świętą ewangelię. Wypowiada miodopłynne słowa o narodzeniu ubogiego Króla i o maleńkim miasteczku Betlejem. Gdyż chcąc wymienić imię Jezusa, ze względu na przeogromną miłość, jaką do Niego płonął, nazywał go, bełkocząc „Dzieciątkiem z Betlejem”. Mnożą się tam dary Wszechmocnego, a jakiemuś cnotliwemu mężowi ukazuje się wizja. Widział on w tym żłobie jakiegoś leżącego nieruchomego chłopca, do którego zbliżał sie boży święty, jakby szybko budził go z sennego odrętwienia. Słusznie temu, co czcił dzieciństwo Chrystusa, ukazał się również sam Chrystus jako Dzieciątko[5], ponieważ przez swego sługę został przypomniany wielu tym, w których sercach o Jego dzieciństwo uległo zapomnieniu[6].
Opalenica; Ostrów Wlkp.; Poznań
69. Po skończonych uroczystościach i po tym, jak wszyscy odeszli do siebie, zachowano siano ze żłobu, przez które chore zwierzęta doznają uzdrowienia, i przez które również mężczyźni i kobiety − za sprawą bożej łaski − wracają do zdrowia ze swych niemocy. Ponadto miejsce, gdzie był żłób, zostaje poświęcone na świątynię Panu, a ku czci przebłogosławionego ojca Franciszka zostaje mu dedykowany ołtarz nad żłobem wraz z kościołem[7].
z oryginału na język polski przełożył
o. dr Aleksander Horowski OFM Cap
Szczecinek; Wejherowo; Włocławek; Wrocław
댓글