Święty Józef, opiekun Zbawiciela na ziemi jest uznawany jako Patron całego Kościoła świętego. Jest znany i czczony na całym świecie w różnych środowiskach, uznany za obrońcę w wielu trudnych sytuacjach i orędownika w niejednej trudnej sprawie. Dla naszego Zgromadzenia jest on Świętym stawianym niejednokrotnie jako wzór i opiekun naszych wspólnot i dzieł zakonnych. Sam św. Brat Albert zawdzięczał Jego wstawiennictwu niejedną wyproszoną łaskę, zwłaszcza w sytuacjach, gdzie brakowało zabezpieczenia dla utrzymania albertyńskich przytulisk. Znamienny jest fakt, że wraz z powstaniem trzeciej prowincji Zgromadzenia Sióstr Albertynek Posługujących Ubogim, św. Józef został ogłoszony jej patronem.
Gdy 9 kwietnia 1972 rok oficjalnie rozpoczęła się działalność Poznańskiej Prowincji Zgromadzenia pod wezwaniem św. Józefa, napisała w okólniku z dnia 25 marca 1972 roku s. Starsza Emeryka Gaca: „Trzeba (…) uznać w tym chyba zrządzenie Bożej Opatrzności, że utworzenie trzeciej Prowincji nastąpiło 15 lat po dokonaniu pierwszego podziału Zgromadzenia na prowincje (…). Powstanie bowiem nowej Prowincji jest dalszym etapem w życiu Zgromadzenia świadczącym o jego żywotności i rozwoju” (nr 2/72). Z tej okazji ówczesny metropolita poznański – ks. abp Antoni Baraniak – przesłał na ręce s. Starszej Emeryki swoje gratulacje i błogosławieństwo: „Ogromnie się cieszę, że w Poznaniu powstała nowa Prowincja Zgromadzenia Sióstr Albertynek (…). Proszę gorąco Boga za przyczyną Bogarodzicy Dziewicy, aby to nowe dzieło albertyńskie w Poznaniu rozwijało się jak najpomyślniej i aby duch Brata Alberta tak wspaniale szerzony przez Siostry Albertynki, zakorzeniał się coraz bardziej w Archidiecezji Poznańskiej (…). Polecam (…) nową prowincję poznańską opiece Opatrzności Bożej i na pomyślny rozwój Zgromadzenia – serdecznie błogosławię” (Poznań, dnia 14 kwietnia 1972 roku).
Dlatego wpatrujemy się nieustannie i wciąż na nowo w tą niezwykłą postać Opiekuna i Stróża Pana Jezusa oraz Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny. Papież Franciszek w Liście Apostolskim „Patris corde” przybliża nam niektóre cechy jego osobowości i świętości. Pisze, że Józef „był skromnym cieślą”, „człowiekiem sprawiedliwym”, zawsze gotowym na wypełnianie woli Boga. „Wszyscy mogą znaleźć w św. Józefie, mężu, który przechodzi niezauważony, człowieku codziennej obecności, dyskretnej i ukrytej, orędownika, pomocnika i przewodnika w chwilach trudnych”. Święty Józef fascynuje nas i pociąga swoją zwyczajnością, a przy tym przypomina, że wszyscy ci pozornie ukryci mają wyjątkowo czynny udział w historii zbawienia. Paradoksalnie właśnie poprzez nasze słabości wypełnia się dzieło zbawienia. Jak pisze papież Franciszek: „Zbyt często myślimy, że Bóg polega tylko na tym, co w nas dobre i zwycięskie, podczas gdy w istocie większość Jego planów jest realizowana poprzez nasze słabości i pomimo nich. (…) Józef uczy nas, że (…) Bóg może działać także poprzez nasze lęki, nasze ułomności, nasze słabości”. Sam wielokrotnie zmagał się w życiu ze swoimi ograniczeniami. To powinno napawać nas wielką nadzieją i pogłębiać postawę pełnego ufności zawierzenia Panu Bogu – na wzór św. Józefa.
Z drugiej strony – jak podkreśla Ojciec św. w swoim Liście Apostolskim – „Józef nie jest człowiekiem biernie zrezygnowanym”, ale odważnie stawia czoło temu, co go spotyka. Jest stanowczy i zdecydowany w sprawach Bożych. Charakteryzuje się „twórczą odwagą”. „Ujawnia się ona wtedy, gdy napotykamy na trudności. (…) Czasami to właśnie trudności wydobywają z każdego z nas możliwości, o posiadaniu których nie mieliśmy nawet pojęcia”. Pan Bóg liczy na to, że – podobnie jak św. Józef – użyjemy tej „twórczej odwagi” wobec życiowych burz, aby „przekształcić problem w szansę”. Wielkość św. Józefa polega na tym, że „nigdy w tym człowieku nie dostrzegamy frustracji, a jedynie zaufanie”, bez względu na rodzaj trudności, z jakimi przyszło mu się zmierzyć w życiu. I tego warto się od niego uczyć oraz prosić o jego wstawiennictwo za nami przed Bogiem. Zachęcam Siostry do przeczytania w całości Listu Apostolskiego papieża Franciszka „Patris corde”, który kryje w sobie jeszcze wiele innych aspektów świętości tego potężnego Patrona Kościoła.
Nie ma takiego albertyńskiego domu, w którym nie znajdziemy wizerunku św. Józefa.
Zbliża się 19 dzień marca – uroczystość św. Józefa. Jest to dobry czas, by na nowo, z zaufaniem zwrócić się do tego świętego Patrona, a przez rozpoczynającą się nowennę włączyć się w nurt pobożności Józefowej.